ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ
Αρμυρή η γεύση στα χείλη
από δάκρυ που "ξεστράτησε..."
Τρυφερή η αγάπη που εκτέθηκε σε παγωμένο βοριά... απροστάτευτη
για το μεγάλο ταξίδι...
Το χρυσόμαλλο δέρας ελάχιστοι το άγγιξαν...
εμείς, οι πολλοί, έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να ονειρευόμαστε...
Θαμπωμένοι από το βόρειο σέλας,
προσπαθούμε να φτάσουμε στη στεριά
κι ας είναι τα φτερά τραυματισμένα...!
Αυτό, για όσους με αγαπήσατε, ελπίζοντας να μην "προδώσω" κανένα!
Υιώτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου